Cuchnące mokradła

Miejsce rozmokłe i śmierdzące. W kilku miejscach na granicy roztopiony lód zmieszał się z ziemią i stworzył podmokłe tereny, idealne dla gadów i istot lubiących popluskać się w bajorze. O ile nie boi się pijawek.

-W końcu coś nowego- szepnął do siebie Narses widząc interesuje mokradło -dobre miejsce na trochę treningu.

Powalił kilka drzew w celu "oczyszczenia" terenu po czym zaczął trenować, zamierzał skupić się na wzmocnieniu swojej energii i kontroli nad nią, ale nie sposób było nie poćwiczyć innych cech.
Chciał upiec cztery pieczenie na jednym ogniu więc wzbił się w powietrze i zaczął szybko latać wykonując różne akrobacje i zadając ciosy w powietrze, szarżował na drzewa przebijając je do czasu aż się zmęczył.
Następnie wyciągnął swój zanpakuto i ćwiczył się w używaniu go w efektowny sposób, nie była to broń której zwykli używać posługujący się siłą, wymagała sprytu, zręczności, co było mu na rękę, postanowił wzmocnić też swoje ciało wykonując różne ćwiczenia aż do utraty sił.

Kilka godzin snu dobrze mu zrobiło, ale postanowił wzmocnić się dużo bardziej,wstał wiec ochoczo, skupił reiatsu i...zniszczył okolicę w promieniu 50m.
Efekt był piorunujący, powstała arena na której od teraz zamierzał trenować aż uzna że jest dość silny by iść dalej. Ruszył na arenę i zabrał się za dalszy trening.
Początek Treningu:11.00

Koniec Treningu-czas-20h

Los czasami płata figle, ale potrafi także się uśmiechnąć. Bogowie są kapryśni, ale czasem moneta losu stanie na kancie...Właśnie taki przypadek miał spotkać osobnika na trzęsawisku. Wojownik w fiolecie wyzwalał dosyć duże pokłady Reiatsu co było wyczuwalne z bardzo daleka.
Pomiędzy drzewami pojawił się cień, przemykał między drzewami nie dbając o jakiekolwiek ukrycie się. Po chwili spomiędzy drzew wyszedł Arrancar.

Spoiler:

-Proszę proszę. Nie wyglądasz na jednego z nas ale wprawne oko pozna od razu czym jesteś.
Wojownik stał w luźnej postawie, odnosząc się spokojnie do Fenrira. Zaczął grzebać w kieszeniach i rzucił w niego jakimś przedmiotem.

Spoiler:

Był to zwój. Tajemniczy Arrancar przysiadł na ziemi i zaczął polerować swój Zanpakuto w pedantyczny sposób. Nie patrząc na Fenrira zwrócił się do niego.
-Przeczytaj, a potem pytaj.

zwój

Spoiler:

Narses z zaciekawieniem spojrzał na przybysza, nie spodziewał się nikogo w tym miejscu, osobnik wyglądał na silnego, był pewny siebie, lepiej mieć go za sojusznika niż wroga.
Gdy rozwinął zwój przeczytał "Współrzędne: Przełęcz Kirtuga, słowo Klucz: Isara", absolutnie nic mu to nie mówiło.
Ciekawe rzeczy mówi-pomyślał Narses, do tego ten zwój...jakaś mapa do skarbu? -zaśmiał się w duchu chyba będą kłopoty, warto jednak dowiedzieć się rzeczy najważniejszych na chwilę obecną, znaleźć sens życia, a może i radość z niego, zaczął więc pytać:
-wyglądasz na silnego, do tego powiedziałeś "Nas", czym zatem jesteśmy?, jakie są wasze zamiary?, i najważniejsze, co to za dane?

Po zadaniu pytań Narses przykucnął oczekując odpowiedzi od swojego nowego potencjalnego towarzysza,na pytania, które nurtowały go najbardziej.

Nie przerywając polerowania miecza odpowiedział Fenrirowi.
-Powiedziałem "Nas" mając na myśli Arrancarów.
Spojrzał pustym wzrokiem na horyzont prześwitujący między drzewami i cicho odrzekł.
-Nasze zamiary...zabić Bogów Śmierci i każdego kto im pomaga.
Wstał z mokrej ziemi i zamachnął się mieczem wysyłając małą fale uderzeniową w strone drzewa które się zachwiało.
-Jeśli chcesz więcej odpowiedzi udaj się ze mną...lub jak wolisz sam do przełęczy Kirtuga i spytaj o Isare. Wyglądasz na silnego, w sumie powinienem cię sprawdzić w walce ale wydaje mi się że to nie potrzebne.
Machnał ręką i rozległ się syk powietrza a niebo przyciemniało. "Powietrze" przed wojownikiem zaczęło pękać i powoli otworzyła się Garganta. W środku skłębiona ciemność przez chwilę wirowała pochłaniając światło aż nagle buchneła z niej fala zimna i w oddali wewnątrz portalu pojawiło się światło. Arrancar spojrzał ostatni raz i powiedział do Fenrira.
-Idź sam...lub podążaj za mną.
Po tych słowach wszedł i zniknął w Gargancie która poczeła powoli się zamykać dając czas mężczyźnie w fiolecie na wejście.

OCC:
Portal prowadzi do przełęczy, jeśli idziesz sam to opisz jak doszłeś i spotkałeś kobietę w kapturze ( nie widzisz jej twarzy, pokaże ją w swoim poście ), jeśli idziesz ze mną to ja pisze pierwszy na przełęczy.

Arrancarzy, Bogowie Śmierci...Bogowie śmierci- to słowo. określenie, czas się zatrzymał...Pojawiła się wizja, Narses widział w niej osoby w czarnych strojach, tak odmiennych od przybysza...więc skoro my jesteśmy arrancarami to oni są...Bogami śmierci...wizja ustąpiła ale ciałem Narsesa wstrząsnął dreszcz.
-więc on był bogiem śmierci...Wszystkim należy się śmierć-mruknął do siebie i wszedł za swoim nowym towarzyszem w nieznane owładnięty chęcią zemsty na wszystkich bogach śmierci za śmierć swojej towarzyszki.
Przejście utworzone przez Arrancara zamknęło się za Narsesem.